صدفه غريبه

نثر بالعاميه فى وصف ضربه فولازيه حقيقيه
شعر العاميه فى وصف ضربه فولازيه من اللى كانت الاقرب ليا

صدفه

صدفه غريبه وعمرى ما كنت فى يوم أتصور

إنك انتى وبعد ما كنتى فى الدنيادى بدر منور

بعد ما كنتى حياتى بحالها وكل مصيرى وكل أملها

صدفه غريبه عرفت بأنك وأنا مش قاصد أنى أنا أعرف

بس اهى كلمه جابت كلمه وكنت أنا فاكر أنك أشرف

وسالت دمعه جوه عنيا وقولت يالف خساره عليا

أكبر واحده فى يوم حبيتها صبحت فجاءة جن مصور

أيوة غريبه.. اللى مابينا وكنت انا فاكره فعلا حب

عشق عفيف من نفس لنفس وقلب لقلب

يصبح فجاءه مجرد ذكرى وأصحى وألاقى الكون متغير

اللى سمعته خلانى اصرخ جوه فى نفسى وأقول غلطان

لما بعدت ماكنتش فاكر ان حبيبى له قلب شيطان

بس انا كنت واثق فيها ثقه خلتنى بجد جرىء

ثقه خلتنى اسير فى طريقى فاكر قلبك قلب صديق

فاكر حبك حب حقيقى مش أوهام لها عمر قُُصُّير

كانت أكبر صدفه غريبه والاغرب منها يوم ما قابلتك

قلتى يوميها أوعى أتصدق أو على الاحرى اوعى اتدقق

قلتى كلام اصحابك زايف طب أدراكى بأنى انا عارف؟

أو ايه أدراكى أنا عارف أيه وليه كان قلبك فعلا خايف؟

خوفك صدق كل كلامهم صحى فى قلبى ونفسى المهم

خلى فؤادى يبان قدامهم زى كيان تايه متحير

انا مش عارف اقولك ايه حبى انا راجع نفسى الاقيه

فجاءه لقيت قلبك مش قلبك رسمك حتى ماكنتش فيه

كان نفسى الاقى كلامهم كدب اه والله كلام من القلب

دنيا غريبه انا عايش فيها واهون حاجه فيها الحب

انا والله ما كنتش قاصد انى انا اعرف اى حقيقه

بس كلامهم كان قدامى وماعدتيش قدامى بريئه

وماعدتيش نفس الانسانه اللى عشانها الكون يتغير

فجاءه سالنى صاحبى وقالى ليه بتهمك كده حكايتها؟

صاحبى ماكانش يعرف انى كل مشاعرى زمان عشقتها

كل همومى وكل جراحى كانت تهرب لو عرفتها

فجاءة اهى صبحت كل همومى وفجاءة صبحت عليها بدور